Leven in Gaza: "Een ander soort lijden" (2024)

Een Palestijns gezin woont in de ruïnes van het vluchtelingenkamp Jabalia, ten noorden van Gaza-stad. Foto: Grijswaardenmedia /CARE

“We zijn als dode mensen geworden”, zegt Fouad*.

De oorlog in Gaza werd gedwongen Fouad en zijn familie om hun huis te ontvluchten, dus woont hij nu met zijn kinderen in een geïmproviseerd kamp vlakbij de Egyptische grens.

‘Niemand bekommert zich om ons’, zegt hij. ‘Niemand zoekt ons. Er is helemaal geen leven.”

Bijna vier maanden nadat het verwoestende conflict begon, leven nu meer dan twee miljoen Palestijnen als Fouad en zijn gezin – van uur tot uur, met het risico op honger, vermijdbare ziekten en luchtaanvallen, in precaire kampen, schuilplaatsen of, op zijn best, in huizen of appartementen met deplorabele leef omstandigheden.

Bijna 70 procent van de huizen in Gaza is verwoest of zwaar beschadigd, waardoor er bijna nog maar weinig over zijn 75 procent van de bevolking is ontheemd; velen hebben onderkomens opgezet voor geborgen materiaal, of in schuren of onvoltooide gebouwen.

Daar zijn ze, blootgesteld aan nachtelijke temperaturen die tot wel 5 graden Celsius kunnen oplopen, niet in staat kinderen, zwangere vrouwen en ouderen adequaat te beschermen tegen de elementen of vermijdbare ziekten.

Abdulkhaleq**, 43 jaar oud, inwoner van een vluchtelingenkamp in Gaza-stad, vluchtte met zijn gezin naar de zuidelijke Gazastrook nadat hun huis werd verwoest door een Israëlische luchtaanval, waardoor ze dakloos werden. Foto: Grijswaardenmedia /CARE

“Ze kwamen en gaven me een stuk plastic zeildoek”, zegt Abdulkhaleq**, die twee keer van het ene kamp naar het andere werd verplaatst, en vervolgens naar Khan Younis.

“Wat ga ik doen met een plastic zeil?”

Sinds de winterregens in december begonnen, zijn hij en zijn gezin van de ene op de andere dag keer op keer doorweekt.

'Ik heb ijzeren staven uit gebombardeerde huizen gehaald en in elkaar gezet, maar ik heb al mijn middelen uitgeput om mezelf en deze meisjes dekking te bieden.

“Op de dag van het lagedruksysteem kwam het water hier binnen en verdronken mij, de kinderen en de matrassen.”

'Dagen van de hel'

Jonge kinderen en volwassenen staan ​​in de rij voor water in de ruïnes van het vluchtelingenkamp Jabalia, gelegen in een belegerd gebied in het noorden van Gaza. Foto: Grijswaardenmedia /CARE

"Ik heb deze pyjama meegenomen die ik draag en nog een, dus als ik deze uittrek, wast mijn vrouw hem en hangt hem te drogen", zegt Ghassan***. “Dan ga ik me omkleden.”

Ghassan herinnert zich dat hij oorspronkelijk zijn huis niet wilde verlaten, en dat hij en zijn gezin daarom vier dagen bleven, totdat hij uiteindelijk toegaf.

“Ik werd verplaatst van mijn huis naar de school achter mij en van die school naar Hamad," hij zegt.

“Ze vroegen ons om daarheen te verhuizen, dus dat hebben we gedaan. Het werd gebombardeerd.

“Ze vroegen ons om naar het industrieterrein te gaan. Het is een veilige plek, zeiden ze. We gingen naar het industrieterrein. We betaalden alles wat we hadden. We zetten een tent op en verbleven op het industrieterrein. Vervolgens lieten ze daar folders vallen.”

Volgens de Associated Press en andere mediakanalen heeft het Israëlische leger vaak pamfletten laten vallen waarin de burgerevacuatie van bepaalde gebieden wordt bevolen, voorafgaand aan de escalatie.

“We waren in de war”, Ghassan gezegd. “We wisten niet naar welke veilige plek we moesten gaan. We wisten niet waar we heen moesten. We gingen van Hamad naar het industrieterrein en van het industrieterrein naar een school in de stad Al Sila. Ik bleef daar twee dagen. Het waren twee helse dagen.

“Toen verlieten we de school en gingen naar Rafah. We hebben geen plek gevonden om te verblijven in Rafah. We kwamen amper buiten met onze kleren.”

Tenslotte Ghassan en zijn familie arriveerden in Khan Younis.

“Mijn kinderen brachten hun eerste dag door onder nylon lakens. Ik spreidde dekens onder hen uit en ze sliepen. Toen het eenmaal regende, werden al onze bedden en kleding doorweekt. Dit alles was bedekt met water”, zegt hij, wijzend naar wat er nog over is van zijn bezittingen.

Het leven in Rafah

Een Palestijns kind houdt boeken en speelgoed vast terwijl zij en een familielid hun bezittingen proberen te redden uit het puin van hun verwoeste huis in Khan Yunis in de zuidelijke Gazastrook in november 2023. Foto: Grayscale Media /CARE

Deskundigen waarschuwen dat de situatie in Gaza bijzonder catastrofaal is in de zuidelijke stad Rafah, waar ruim 1.4 miljoen Palestijnen opeengepakt zitten in een gebied van 40 vierkante kilometer, ongeveer een kwart zo groot als Baltimore, en waar een nieuwe militaire inval plaatsvindt. begon op feb. 11.

“Een grootschalige militaire operatie in Rafah zou verwoestende gevolgen hebben voor burgers in Gaza die meer dan vier maanden trauma, extreme honger, gebrek aan water, ziekte en uiterst beperkte medische middelen hebben doorstaan”, zei CARE in een persconferentie. verklaring op 9 februari.

Met onderkomens die al ruim vier keer zo groot zijn, en gemiddeld 500 mensen Door één toilet te delen, brengen ziekten levens ernstig in gevaar. Volgens UNICEF is het aantal gevallen van diarree bij kinderen onder de vijf jaar toegenomen 2,000 procent sinds het begin van de oorlog.

“Dit is een slechte tijd van het jaar om op straat of in ondermaatse woningen te moeten leven”, zegt Hiba Tibi, waarnemend plaatsvervangend regionaal directeur van CARE voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika. “De nachten zijn koud en het regent. Moeders zijn bang dat hun kinderen zullen sterven door honger, onderkoeling en ziekten, ook al hebben ze de bommen tot nu toe overleefd.”

Voorlopig in Rafah, Fouad had de bombardementen en ontheemding meegemaakt, maar nu vechten hij en zijn gezin tegen de elementen.

"We werden om 1 uur 's nachts wakker en de tent lekte water op ons", zegt hij. “Het hele bed was doordrenkt met water. Dit kind is ijskoud en bibbert 's nachts door het koude weer. Er is niets om aan te trekken, geen jas of broek, niets.

"Waar zullen we heen gaan? Wij hebben alles achtergelaten. We hebben onze spullen, ons geld en onze huizen achtergelaten, en onze bedrijven zijn vernietigd.

“Ik wens dat de oorlog eindigt en dat we terugkeren naar ons normale leven, tenminste als we teruggaan en überhaupt onze huizen vinden. We willen teruggaan en in tenten naast onze huizen wonen en niet in deze uitbuitingssituatie.”

Kijkend naar zijn kinderen zegt hij: ‘Ik wou dat ze een normaal leven konden leiden.’

Het risico van hongersnood

Ontheemde Palestijnen lopen in december 2023 langs stapels afval in een geïmproviseerd kamp in de stad Tal al-Sultan, vlakbij de Egyptische grens in het zuiden van Gaza. Foto: Grayscale Media /CARE

Deskundigen hebben gewaarschuwd dat de hele bevolking van Gaza, 2.2 miljoen mensen, nu een onmiddellijk risico op hongersnood loopt. Gemiddeld hebben mensen in Gaza slechts toegang tot twee tot drie liter water per dag, een vijfde van wat minimaal nodig is voor drinken, koken en persoonlijke hygiëne in geval van nood.

“Ik wou dat deze oorlog zou eindigen en dat dit bloedvergieten zou stoppen – het bloedvergieten dat over ons heen stroomt,” Abdulkhaleqgezegd.

“Ik wil geen vernietiging. Ik wil geen oorlogen. Ik ben deze oorlogen beu. Ons leven is van oorlog naar oorlog gegaan, van oorlog naar oorlog. Wij zijn mensen. Ik ben de oorlog beu. Ik wil een fatsoenlijk leven leiden, net als de rest van de wereld. Ik wil naar mijn kinderen kijken. Ik kijk er gewoon naar en zie ze. Hier zit ik gewoon, en ik wou dat ik ze kon voeden zoals iedereen, en tijd met ze kon doorbrengen, net als iedereen.

'Het is genoeg, we hebben genoeg geleden. Onze huizen zijn verdwenen en onze kinderen zijn vernietigd.”

Naarmate het conflict voortduurt, worden de leefsituaties in plaatsen als Rafah en Khan Younis steeds onhoudbaarder voor gezinnen als Fouad en Abdulkhaleq'S.

‘Mensen vechten met elkaar’ Fouad gezegd. “Als er een vrachtwagen voorbijrijdt, stormen mensen er als wilde dieren op af.

“Er is geen leven om te leven.”

De catastrofale toekomst

Palestijnen die in het Jabalia-kamp wonen, zijn tijdens het conflict meerdere keren ontheemd geraakt en leven in december 2023 in erbarmelijke omstandigheden in tenten en verwoeste gebouwen. Foto: Grayscale Media/CARE

Humanitaire groeperingen hebben hun bijzondere bezorgdheid geuit over de situatie van vrouwen en kinderen.

“90% van de kinderen in Gaza onder de twee jaar eet niet voldoende gevarieerd”, zegt Tibi.

“Hun immuunsysteem is niet goed, waardoor ze een verder risico lopen om te overlijden aan ziekten die anders te voorkomen waren.

We horen steeds vaker van jonge moeders die geen borstvoeding kunnen geven, omdat ze te ondervoed en gestrest zijn door de gevolgen van de oorlog en de blokkade. We kunnen ons alleen maar een voorstelling maken van de catastrofale impact die deze oorlog de komende jaren zal hebben.”

CARE heeft opgeroepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en de vrijlating van alle gijzelaars. Dit zou volledige, veilige en ongehinderde levering van humanitaire hulp, toegang tot onderdak, gezondheidszorg, voedsel, water en andere fundamentele levensbehoeften voor Palestijnen in heel Gaza mogelijk maken.

‘Vroeger was het leven niet gemakkelijk’, zegt hij Ghassan. “We lijden al ons hele leven, maar dit is een ander soort lijden.”

*Namen veranderd

tagged

• conflict
• Noodoproep
• Food and Nutrition
• Gaza
• Geslacht in noodsituaties
• Humanitaire en noodhulp
• Intern ontheemden
• Rafah
• Westelijke Jordaanoever en Gaza